به گزارش پایگاه خبری ندای ندوشن:کودکان این دیار از کودکی با اسم امام حسین (ع) بزرگ شده اند و از آن موقع که خودشان را شناخته اند، در ایام سوگواری سیاه پوش ائمه علیالخصوص سرور و سالار شهیدان بوده اند،با روضه و روضه خوانی غریبه نیستند؛ این ها را مادربزرگی می گوید که الان 50 سالی می شود که پای ثابت روضهها درندوشن است.
روضههای خانگی که منابع تاریخی، زمان پیدایش آن را به زمان صفویان نسبت می دهند از جمله مظاهر دلدادگی مردم ندوشن به اهل بیت پیامبر اسلام است و البته این روزها برپایی مجالس روضه خوانی به عنوان یکی از مهمترین محفل های اجتماعی زنان ندوشنی، در بین زنان نیز به دلایل مذهبی و اجتماعی اهمیت ویژه ای یافته است.
از قدیمالایام زنان ندوشنی در روضه خوانی ها حضور پرشوری داشته اند و برای برآورده شدن حاجات خود به ائمه و شهدای کربلا متوسل می شدند.
یکی از خانمهای شرکت کننده در این مراسم معتقد است: حزنی که امروز از مصائب ائمه در وجودمان شاخ و برگ پیدا کرده، ریشه اش در همان مجالس به ظاهر ساده روضه های زنانه شکل گرفته است و برای همین باید این روزها، روضه ها باید پر بارتر ازگذشته ها باشد
این بانوی ندوشنی ادامه می دهد : برپایی مجالس کوچک و بی ریایی که هرازگاهی در خانه یکی از همسایه ها یا اقوام برگزار می شود، کار سختی نیست، اما این روزها با وجود پرشور برگزار شدن روضههای زنانه در برخی ها یادشان رفته که فلسفه اصلی روضه یعنی سرمشق گیری و الگو گیری از زندگی ائمه اطهار و بزرگان دینی بهویژه حضرت فاطمه (س) و حضرت زینب (س) و همین طور حل مشکلات است
وی می گوید: زمانی لباس مشکی تن می کردند راهی مجلس اباعبدالله می شدند مجلسی که در خانه کوچکی برگزار و اتاق اصلی اش با پرچم ها و پارچه های سیاه پوشانده می شد و میهمانها دورتادور اتاق مینشستند و مجلس ساده و بی ریا بود
یکی دیگر ازخانمها ادامه میدهد: روضههای زنانه در با پذیرایی کوچک چای شروع می شد و دعا یا جزئی قرآن و یا زیارت عاشورا نوبتی یا دسته جمعی خوانده می شد
وی معتقد است: روضههای زنانه اگر هدفمند و علمی دنبال شوند، می توانند یکی از بهترین مسیرها برای ترویج سبک زندگی اسلامی و انتقال مفاهیمی باشند که در هیچ رسانه ی دیگری نظیرش پیدا نمی شود؛ کارکردهای آشکار و پنهان این جور مجالس و مشکلاتی که از طریق همین دورهمی های ساده حل شده آن قدر پررنگ و قابل اعتناست که اهمیت ادامه پیدا کردن آن را دوچندان می کند.
علاوه بر این، فراموش نکنیم که خیلی هایمان، چه زن ومرد، اولین پیراهن های مشکیمان را برای رفتن به همین روضه ها پوشیده ایم و اولین ذکر مصیبت ها را در کودکی در همین مجالس و از زبان همین روضه خوان های ساده و بی آلایش شنیده ایم و حزنی که امروز از مصائب ائمه در وجودمان شاخ و برگ پیدا کرده، ریشه اش در همان مجالس به ظاهر ساده شکل گرفته است. طوری که هنوز هم نوحه های قدیمی بیشتر از هر چیزی دلمان را می لرزاند و عشق کهنه به ائمه و اباعبدالله را هر روز تازه تر و زنده تر می کند
با سلام وخسته نباشید
درشهر ندوشن از 18 ذی الحجه تا آخر ماه صفرمراسم روضه خوانی پر پاست که 71یا 72 روز می شود
با تشکر