به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ندای ندوشن؛ برخي از ماهها و ايام سال، نزد خداوند تبارک و تعالي از ويژگي خاصي برخوردارند. از آنجا كه ماه رمضان، ماه جاري شدن بركات و خيرات الهي به سوي بندگان خويش است و از طرفي ماه توبه و بازگشتن و قبولي آن در درگاه خداوند و ماه نزول قرآن كريم براي هدايت و راهنمايي بشر و نيز ماه نزول ساير كتابهاي آسماني ميباشد، بر تمام ماههاي ديگر قمري شرافت و فضيلت دارد و به همين جهت، خداوند تبارک و تعالي اين ماه را مختص به خودش ميداند. قرآن كريم، ماه رمضان را، ماه روزهداري و تهذيب و خودسازي ميداند؛[۱]
از طرف ديگر بر اساس برخي روايات اسلامي، خداوند تبارک و تعالي، سرنوشت انسانها را در ماه رمضان و شب قدر كه يكي از شبهاي آن است، رقم ميزند و فرشتگان در آن شب كه از هزار شب و ماه برتر است، براي تقدير و تعيين سرنوشت انسانها و آوردن خير و بركات و تدبير امور به زمين ميآيند.[۲]
پيامبر اكرم ـ صلّي الله عليه و آله ـ در خطبهاي معروف به خطبه شعبانيه فرمود: «اي مردم! ماه خدا با بركت و رحمت و مغفرت به شما روي آورد. ماهي كه نزد خدا از همة ماهها برتر و روزهايش بر همه روزها و شبهايش بر تمام شبها و ساعاتش بر همه ساعات افضل است. ماهي است كه شما در آن به ميهماني خدا دعوت شده، مورد لطف او قرار گرفتهايد و…»[۳]
بنابراين، بر اساس روايات اسلامي و به خاطر فضائل و فوائد منحصر به فردي كه در ماه مبارك رمضان وجود دارد، از آن به ماه خدا تعبير شده است و خداوند در اين ماه، بركات و خيرات فراواني به بندگانش هديه كرده است.
منابع:
[۱]. بقره/ ۱۸۳.
[۲]. ر. ك: مكارم شيرازي، ناصر و ديگران، تفسير نمونه، تهران، دارالكتب الاسلاميه، چاپ چهارم، ۱۳۶۷، ج ۱، ص ۴۵۵، ۴۶۰.
[۳]. ر. ك: حر عاملي، وسائل الشيعه، قم، مؤسسة آل البيت، چاپ دوم، ۱۴۱۴، ج ۱۰، ص ۳۱۳.
مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم
دیدگاهتان را بنویسید