به مناسبت میلاد حضرت معصومه؛

مشق عشق دختران، در محضر بانوی کرامت

دختران سرزمین آفتاب، من مرید حضرت عشقم که زمین مدینه تا قم حکایت گام های نجیب و استوارش را به نظم کشیده اند و غربت مشهد علاقه به ولایتش را رسم کرده است.

پایگاه اطلاع رسانی ندای ندوشن؛به نام اعظم حضرت احدیت، نامی که جوابش واجب است و گفتنش فضیلت است و کمال را می افزاید.

پس به نام، نامی خدا سلام…
سلام بر ذی قعده و چه کلمه ی زیبایی است که شیطان را بنا بر فرمایش گهربار پیامبر(ص) گوژپشت می کند…
سلام بر تو ای ذیقعده، سلام بر اولت که قصه عصمت است و پرهیز از هر زشتی و معصیت و قصه مدینه تا مشهد است و در حکایت دردناک مدینه تا قم….
گویند سالی که نکوست از بهارش پیداست و من می گویم ذیقعده نکوست و از نگارش پیداست، نگاری زیبا و با محبت که خداوند با عرضه آن بر موسی آل محمد، داستان تلخ زنده به گور شدن دختران را برای همیشه از همه ی خاطره ها محو کرد و با تبختر بر پیشینیان دختران را آرامش و بهشت ابدی مادران، غمخوار پدران و دلسوز برادران و پشتیبان خواهران دانست.

با تولد تو ای فاطمه ی معصومه کرامت را به اوج خود رسید و زیارتت وجوب بهشت را به رامغان اورد.
قصه تلخ غربتت، داستان تازه و دلنشین قربت را می سراید. والایی مقاومت و معصومیت از گناهت یاآورد خاطره بین در و دیوار است و صحن و بارگاه زیبایت هر زائری را از خود بیخود میکند و من به این بیخودی افتخار می کنم که مرا به خود می آورد.

ای دختر زیبای موسی(ع) و ای خواهر محبوب رضا(ع) انگار با آمدنت ستارگان درخشان در سراسر آسمان مدینه تا قم و قم تا مشهد با دیدن گرفته اند که دیگر در آستان بلند و رفیع سماء جای سوزن اندازی نیست و صحن ملکوتیت زیبایی هر جمالی را از اعتبار انداخته است چرا که جای، جای حرمت منظره دلنشین خورشید را در برابر دیدگان حتی در صحن و سرای دلها ترسیم می کند.
ای شمس درخشان قم و ای نگین تابنده انگشتری کرامت براستی که تو منظومه ی زیبایی و عصمتی…
با ورود به حرمت خفتگان بیدار می شوند و در بیداری رویای به یاد ماندنی تو را می بینند. ای دختر موسی(ع)، ای دختر فاطمه(س) و ای دختر رسول(ص) بگذار باز هم بگویم که با نجوای نام بلند اوازه ات حس غریبی وجودم را آکنده می سازد.

ای عمه مولا و امام زنده و حاضرم و ای نشانه ی رسالت نبوی(ص) می ستایمت و خالق رحیمم را به خاطر خود و خاطر پسندت سپاسگذارم. ای کاش دختران سرزمینم بشناسند و ترا که مظهر نجابتی و پشتیبان امامت و بیاموزند از تو پاسبانی از حریم حُجب و حیا را و پرهیز از هر زشتی و خطا را…

آی دختران سرزمین آفتاب، من مرید حضرت عشقم که زمین مدینه تا قم حکایت گام های نجیب و استوارش را به نظم کشیده اند و غربت مشهد علاقه به ولایتش را رسم کرده است.

آی دختران سرزمین عشق بیایید از محضر معصومه ی آل رسول(ص) مشق عشق کنید که داستان عاشقیش تداوم ولایت است و اتمام رسالت.
اگر بهشت را می خواهید به پابوسی حضرت عشق بیایید و خواهر بودن را از او درس بگیرید که سرای احمدیه تا سرای نورانی مشهدش گواه محبت خواهری اوست و دختر بودن را از او بیاموزید که زندگی سرتاسر دُرناک حضرت کاظم(ع) شفقت و دلسوزی معصومه اش را حکایت می کند.

پس بیایید با دو بال حُجب و حیا رسالت فاطمیش را بر دوش فرشته گون خود بگذارید و راه پرفضیلتش را تداوم دهید تا به همگان اثبات کنید که ما را دختر می نامد زیرا دوبال وزین و نامرئی حجاب و حیا را با خود داریم که با مدد آن می توانیم پیام عشق و محبت و کرامت را به آیندگان ارسال نماییم و تا انتهای مسیر ولایت را پشتیبان باشیم.

مریم شجاعی