به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ندای ندوشن ؛شهرداری ندوشن در اجرای تبصره یک ماده پنجاه قانون مالیات بر ارزش افزوده ، تعرفه مصوب عوارض و بهای خدمات سال ۱۳۹۵ که در تاریخ ۹۴/۱۱/۱۲ به تصویب شورای اسلامی شهر ندوشن رسیده است را منتشر نموده است که همشهریان عزیز و گرامی جهت دریافت مصوبه مذکور می توانند اینجا را کلیک فرمایند . بدیهی است کلیه مفاد در ردیفهای این تعرفه از ابتدای سال مذکور ملاک عمل شهرداری در محاسبات و مطالبات خواهد بود .
با عرض سلام و ادب
اگر چه یکی از منابع درامدی شهرداری ها اخذ عوارض از مردم است اما مسئولین مرتبط باید توجه داشته باشند.
میزان اخذ عوارض باید به طور نسبی متناسب با ابادی شهر(زیر ساختهای سیاسی،اقتصادی،فرهنگی،) و درامد مشاغل موجود در شهر و زیر ساختها باشد . نباید به گونه ای باشد که هیچ گونه سنخیت بین اخذ عوارض و مواردی که گفته شد نداشته باشد.
از مسئولین شهرداری میخواهم که نامه امام علی(ع)به مالک اشتر حتما حتمامورد مطالعه و سرلوحه کار خودشان قرار دهند. و من بخشی از ان را برای شما می اورم
در کار خراج نیکو نظر کن، به گونهای که به صلاح خراجگزاران باشد.زیرا صلاحکار خراج و خراجگزاران، صلاح کار دیگران است و دیگران حالشان نیکو نشود، مگربه نیکوشدن حال خراجگزاران، زیرا همه مردم روزی خوار خراج و خراجگزارانند.
ولی باید بیش از تحصیل خراج در اندیشه زمین باشی، زیرا خراج حاصل نشود، مگربه آبادانی زمین و هر که خراج طلبد و زمین را آباد نسازد، شهرها و مردم را هلاک کردهاست و کارش استقامت نیابد، مگر اندکی.هرگاه از سنگینی خراج یا آفت محصول یابریدن آب یا نیامدن باران یا دگرگون شدن زمین، چون در آب فرو رفتن آن یا بیآبی، شکایت نزد تو آوردند، از هزینه و رنجشان بکاه، آنقدر که امید میداری که کارشان راسامان دهد.و کاستن از خراج بر تو گران نیاید، زیرا اندوختهای شود برای آبادانی بلادتو و زیور حکومت تو باشد، که ستایش آنها را به خود جلب کردهای و سببشادمانی دل تو گردد، که عدالت را در میانشان گستردهای و به افزودن ارزاقشان و بهآنچه در نزد ایشان اندوختهای از آسایش خاطرشان و اعتمادشان به دادگری خود ومدارا در حق ایشان، برای خود تکیهگاهی استوار ساختهای.چه بسا کارها پیش آیدکه اگر رفع مشکل را بر عهده آنها گذاری، به خوشدلی به انجامش رسانند.زیرا چونبلاد آباد گردد، هر چه بر عهده مردمش نهی، انجام دهند که ویرانی زمین را تنگدستیمردم آن سبب شود و مردم زمانی تنگدست گردند که همت والیان، همه گردآوردن مال بود و به ماندن خود بر سر کار اطمینان نداشته باشند و از آنچه مایه عبرت است، سود برنگیرند.