شماره خبر: 17922 بدون دیدگاه انتشار: 12 اردیبهشت 1395 - 09:45 نسخه چاپي ارسال به دوستان

معلم «عاشقی» است که« صبورانه» از خود «می‌گذرد» تا روشنی فردا را رقم بزند

معلم «عاشقی» است که« صبورانه» از خود «می‌گذرد» تا روشنی فردا را رقم بزند

علم آموزی و صبرایمان را از پیامبران به ارث برده ای و به حقیقت وارث زیبایی ها بر گستره ی گیتی هستی .

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ندای ندوشن؛معلم متحول كننده‏ى جان لايعلم انسانها به روان عالم است(امام خامنه ای(حفظه ا…)

ممتاز و نمونه شدن برای یکسال است، و ماندگار شدن برای یک عمر؛

سلام بر معلمی که هر سال نمونه است و یک عمر ماندگار …

معلم عزیزم روزت مبارک که جهانی از نورت مبارک گشته است

معلم عزیز ، استاد بزرگوار، تو را به چه مانند کنم . دل دریاییت لبریز از آرامش است همچون کوه استوار از حوادث روزگار ایستاده ای و همچون ابر، باران پر شکوه معرفت بر چمن هایدشت دانش آموختگی فرو می ریزی . خورشید نگاهت گرمابخش وجود ما وحرارت کلبه یسرد یأس و ناامیدی و ارمغان شور و شعف است . غنچه ی تبسمی که از گلستان لبهایتو می روید، طراوت لحظه های ابهام و زیبا یی بخش خانه ی وجود ماست . کلام روح بخشو دلنشین تو موسیقی دلنوازی است که بر گوش جان می نشیند و اهنگ زندگی را بهشور در می آورد.

 روانی به لطافت گلبرگهای ارغوان داری که از احساس و شور و شعف لبریزاست .دستهای روشنت سپیدی خود را از گل بوسه های گچ گرفته و شمع وجودت ازنیروی ایمان و انسانیت شعله ور است .

سرخی شفق ، تابش آفتاب ، نغمه ی بلبلان ،صفای بستان ، آبی دریاها ، همه و همه را می توان در تو خلاصه نمود . معنای کلام امیدبخش تو همچون نسیم صبحگاهان نشاط بخش روح خسته ماست .

علم آموزی و صبرایمان را از پیامبران به ارث برده ای و به حقیقت وارث زیبایی ها بر گستره ی گیتیهستی .

قدوم سبز تو سبزینه ی کوچه باغ های زندگی و صفا بخش خاطر پر دغدغه یماست .طپش قلب تو آهنگ خوش هستی و جوشش نشاط در غزل شیوای زندگی

است .

 تو روشنایی بخش تاریکی جان هستی و ظلمت اندیشه را نور می بخشی . ‹‹ و مایستوی الاعمی والبصیر . و لا الظلمات ولا النور ›› وهرگز کافر تاریک جان کور اندیش با مومناندیشمند خوش بینش یکسان نیست وهیچ ظلمت با نور یکسان نخواهد بود .

چگونه سپاس گویم مهربانی ولطف تو را که سرشار از عشق ویقین است چگونه سپاس گویم تأثیر علم آموزی تو را که چراغ روشن هدایت را بر کلبه ی محقر وجودم فروزان ساختهاست .

آری در مقابل این همه عظمت و شکوه تو مرا نه توان سپاس است ونه کلام وصف تنها پروانه ی جانم بر گرد شمع وجودت ، عاشقانه چنین می سراید :

معلم کیمیای جسم و جان است

… مــعلم رهنمای گمرهان است….

 شـده حک بر فراز قله ی عشق ….

معلم وارث پیغــــمبران است

اخبار مرتبط :

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

کاربر گرامي؛ قبل از فرستادن ديدگاه، قوانين اين بخش را مطالعه نماييد.