شب چله یا حاشیه گرایی/

شب چله؛ میثاق دورهم نشینی، محبت و بودن است

یلدا مصادف است با آخرین شب پاییز، نخستین شب زمستان، پایان قوس، آغاز جدی و درازترین شب سال. واژه «یلدا» به معنای «زایش زادروز» و تولد است.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ندای ندوشن؛بالاخره آخرین روز پاییزی فرا رسید و پاییزی که رنگ زرد و قرمز شادی به همراه داشت امروز آخرین روز خود را سپری می­کند تا بستر خود را به فصل سرد و سفید زمستان تحویل دهد.

امشب طبق رسوم و آیین گذشته به شب چله معروف است و براساس ضرب المثل جوجه‌ها را آخر پاییز می‌شمارند، امشب همه مشغول شمردن جوجه­ های داخل هندوانه خواهند شد.

فصل پاییز، پیش قراول فصل زمستان برای ورود به فصل زمستان، فصل سوز و سرما است. امشب را با برشی از هندوانه که سمبل خنکی است بدن ها را در برابر سرمای سوز و برف‌های تیز زمستان آماده کنیم.

اما، جدای از این‌ها، شب چله یکی از ایامِ دورهمی خانواده هاست، یکی از ایامی که بعد از چندین روز، هفته و شاید ماه ها خانواده ها را دور هم جمع می کند. این شب علیرغم آماده سازی برای ورود به فصل سرد و سوزان از گرمای وجود دورهمی و محبت خانواده ها استفاده می‌کند؛ گرمایی که با وجودش تمام کوه‌ها، کاه و تمام کولاک ها، ریز و تمام بهمن‌ها، آب می‌شود.

شب چله یا شب هندوانه، هر قاچ هندوانه شبیه خنده‌ها و تبسم‌های هر عضوی از خانواده است. پس این شب، شب خنده و دورهمی به دورهمی نشستن دانه­ های هندوانه در آن است. از سرخی‌اش، شادی و از ترتیب نشستنش، محبت و از سبزی­اش، طراوت و شادابی را الگو بگیریم.

اما، به مرور زمان و با توجه به رسم­های مدرنیته و من در آوردی، این شب برای خیلی‌ها تبدیل به یک شب سخت و زجرآور شده است و این باعث شده که برای ورود به سرمای زمستان از سردی محبت‌ها خانواده‌ها شروع کنند و انزوا و گوشه نشینی را اختیار کنند. بدون شک، این گونه افراد ایام عید را که بهانه‌ای برای به یاد هم بودن، در چنین عصری که عصر فقرِ محبت (با توجه به باز شدن فضاهای گرم مجازی در میان خانواده ها) نام گرفته است، محسوب می‌شود روزنه‌ای برای چشم و هم چشمی و تجملات و ریخت و پاش‌های حاشیه ای قرار داده‌اند که با گذشت زمان رواج می‌یابد و این رسوم و آیین باستانی را تبدیل به معضلی برای خانواده‌ها می‌کند.

یادمان باشد، محبت می­‌تواند جای دیس‌های رنگین را برایمان پر کند، یاد کردن از بزرگان می‌تواند جای ریخت و پاش‌های حاشیه‌ای را برایمان پر کند، یک استکان چای داغ با شورِ نشستن در زیر کرسی‌های قدیمی می تواند جای نگرانی‌های گردهمایی در هتل‌های مجلل را بگیرد، یک سفره ساده، ولی پر جمعیت، به سفره‌های پر زرق و برق، ولی خالی از جمعیت، می‌ارزد.

امشب را تنها سپری نکنیم، با دستگیری از برخی از مستمندان عیدی هم برای آنها بسازیم. هر کدام تنها و تنها با یک قاشق آجیل می‌توانیم دلی به اندازه ی کوه بسازیم که شادی‌اش، شادی‌ات افزون کند.

شب چله، شبِ بودن، خندیدن، گفتن، شنیدن، فال حافظ گرفتن، شکستن هنداونه، و محبت است با فرهنگ‌های تازه به دوران رسیده که انزوا، نگرانی، تنهایی، بغض، تجملات و … به بار آورده است، اشتباه نگریم.

با حفظ سادگی مجلس‌هایمان، فرهنگ پیشین چله نشینی را به همان صورت به نسل‌های آتی منتقل سازیم.

شب چله، شب با هم بودنتان مبارک