احمد حعفری ندوشن/
اتصال جاده ندوشن به ورزنه اصفهان و ملاحظات ملی شدن آن
زمانی که مردم دلشان به نزدیکتر شدن فاصله میان ندوشن و مرکز استان خوش بود نمی دانستند این راه ارتباطی روزی بلای جانشان می شود و امیدواریم با احداث جاده ورزنه – ندوشن قصه پر غصه قبلی تکرار نشود.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ندای ندوشن؛هر از گاهی که خبری از حوادث رانندگی و تصادفات می شنویم برای چند روزی متاسف می شویم و افسوس می خوریم و بعد از مدتی این صحنه های غم انگیز به بوته فراموشی سپرده می شود تا دوباره حادثه ای تکرار شود.
کم عرض و باریک بودن جاده فولاد آلیاژی – ندوشن و رفت و آمد تعداد زیادی وسایل نقلیه بزرگ و سنگین به خصوص تریلی های حامل فراورده های معدنی در این محور، آن را به یکی از پرخطرترین جاده استان تبدیل کرده است و به همین دلیل، رانندگان خودروهای سواری از رفت و آمد در آن وحشت دارند و با نگرانی و اضطراب رانندگی می کنند.
علاوه بر آن، رفت و آمد کامیون ها و تریلی های حامل آهن قراضه و مواد اولیه واحدهای تولید فولاد نیز این خطرات را دوچندان می کند؛ به طوریکه برخی از آنها، بدون رعایت موارد ایمنی اقدام به حمل آهن قراضه می کنند و گواه این ادعا وجود میخ، پیچ، مهره، سیم و انواع تکه هایی از آهن قراضه و میلگرد در حاشیه جاده منتهی به فولاد آلیاژی است.
با توجه به استقرار واحدهای صنعتی و تولیدی به خصوص فولاد در حاشیه این جاده، ساعاتی از شبانه روز نیز شاهد عبور مینی بوس های سرویس این واحدهای تولیدی در این محور هستیم که بخشی از مشکلات و حوادث رانندگی را به خود اختصاص می دهد.
اگر چه کارشناسان فن، ” خطای انسانی” را مهمترین عامل تصادفات رانندگی می دانند؛ لیکن به دلیل کم عرض بودن، ” جاده “، مهمترین عامل حوادث رانندگی در این محور است.
معتقدیم عدم آینده نگری و پیش بینی های لازم، برخی بی توجهی ها و عدم توجه به خواسته های مردم و صاحب نظران در گذشته، این جاده را به این حال و روز انداخته است و امیدواریم هرچه زودتر کمبود های آن جبران شود.
این در حالیست که معدنکاران فعال در ندوشن نیز ضمن بهره برداری از معادن منطقه و استفاده از جاده مورد نظر، خساراتی را به آن وارد می کنند و هزینه این خسارات و عوارض را خود مردم باید بپردازند!!! و سئوال اساسی مردم ندوشن اين است که عوارض استخراج معادن ندوشن در کجا هزینه می شود؟.
می دانیم که مردم ندوشن پیشتر برای احداث جاده فولاد آلياژي – ندوشن، سالها انتظار کشیده اند؛ اما پايان آن، آغازي براي استقبال از مرگ بود؛ چراکه حوادث متعدد رانندگی آن را به ” جاده مرگ ” معروف کرد.
زمانی که مردم دلشان به نزدیکتر شدن فاصله میان ندوشن و مرکز استان و شهرستان خوش بود نمی دانستند این راه ارتباطی روزی بلای جانشان می شود و امیدواریم با احداث جاده ورزنه – ندوشن قصه پر غصه قبلی تکرار نشود.
در حال حاضر حدود 50 کیلومتر مسیر ندوشن – ورزنه که بخشی از راه دوم یزد – اصفهان محسوب می شود خاکی است و همه بی صبرانه منتظرند تا با احداث این قسمت از جاده، دو شهر و دو استان یاد شده به هم وصل شوند؛ اگر این اتفاق بیفتد، ترافیک جاده ای و حوادث رانندگی آن به شدت افزایش می یابد.
نکته اصلی اینجاست که این راه ارتباطی در آینده نه چندان دور به یک راه پر رفت و آمد و ملی تبدیل خواهد شد و به دلیل باریک و عرض کم بودن و عدم برخورداری از استانداردهای راه ملی، قسمت اعظم آن توانایی پاسخگویی به حجم بالای ترافیک را ندارد و باید مورد بازنگری قرار گیرد و از استاندارد های راه ملی برخوردار شود.
پس انتظار داریم تا مسوولان امر، این موضوع را مورد توجه جدی قرار دهند و اعتبارات لازم را برای بهبود و ساماندهی مسیر های قبلی احداث شده در کنار احداث جاده ندوشن – ورزنه اختصاص دهند تا مردم قدردان خدمات آنان باشند و آیندگان به نیکی آنها یاد کنند.
مردم ندوشن به دليل مصائب سنگيني كه به دنبال تصادفات در این جاده بر آنها وارد می شود ، همواره نگران و چشم انتظار همراهی و مساعدت کسانی هستند که قدرت، تصمیم و قلم در دستشان است. به امید آنکه شاهد بهبود شرایط این جاده و ساماندهی آن باشیم.
باسلام
تامسیولین خودمان فکری نکنند که نمی کننداز مسولی که دربیرون از این شهر نشسته است چه توقعی می توان داشت مسیولین ما فقط متاسفانه ….