داشتن یا نداشتن مسئله این است!
دقت کردید وقتی از به دست آوردن چیزی خیالمان راحت می‌شود کمتر به آن توجه می‌کنیم؟!
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ندای ندوشن؛ محمد رضا سلمانی ندوشن /این مسئله در مورد همه‌چیز و همه‌کس صدق می‌کند. تا وقتی به دنبال به دست آوردن هستیم همه تلاشمان را می‌کنیم، خودمان را به آب‌وآتش می‌زنیم و تا زمانی که از داشتن هدف مطمئن نشدیم، نگرانیم ولی به‌محض اینکه از داشتن آنچه می‌خواستیم مطمئن شدیم، آن‌وقت بی‌خیالی به سراغمان می‌آید!
فکر می‌کنیم آنچه هست تا ابد برای ماست و هیچ‌کس و هیچ‌چیز نمی‌تواند آن را از ما بگیرد، غافل از اینکه هیچ‌چیز در این دنیا ثابت و جاودانه نیست.
در کسری از ثانیه می‌تواند همه‌چیز تغییر کند. یک اتفاق ساده، یک حرف، یک حرکت می‌تواند همه‌چیز را زیرورو کند و داشته همایمان از ما دور کند.
آن‌وقت است که آه از نهادمان برمی‌آید و برای تمام لحظاتی که با غفلت از کنار همه نعمت‌ها و همه‌چیزهایی که دوست داشتیم گذشتیم حسرت می‌خوریم. حسرتی که فایده‌ای ندارد.
این اتفاق در زندگی همه ما بارها و بارها رخ‌داده است. ولی نمی‌دانم چرا از آن درس نمی‌گیریم؟ چرا به این باور نرسیده‌ایم که همه‌چیز در این جهان در حال تغییر است و این تغییرات گاهی برخلاف میل ماست و می‌تواند همه آرامش و شادی را با خود ببرد؟ چرا تا وقتی صاحب چیزی هستیم از آن لذت نمی‌بریم و قدرش را نمی‌دانیم؟
این مالکیت می‌تواند شغل، دارایی، توانایی انجام کاری، یک دوست یا هر چیزی باشد که وقتی هست، قدرش را نمی‌دانیم و وقتی از دست رفت تنها حسرتش را می‌خوریم.
بدتر از همه اینکه این ماجرا بارها و بارها در زندگی ما تکرار می‌شود و درس نمی‌گیریم که نمی‌گیریم!
خوب است تمرین کنیم قدردان باشیم. قدردان همه‌چیزهایی که داریم، یا می‌خواهیم داشته باشیم. قدردان همه‌چیزها و همه‌کسانی که هستند، قدردان آنچه به ما داده‌شده یا با تلاش به دست آورده‌ایم، قدردان زندگی و قدردان همه‌چیزهای دوست‌داشتنی که در اطرافمان هستند. وقتی قدر داشته‌ها را بدانیم و از لحظه‌لحظه داشتن لذت ببریم، وقتی طوفان حوادث آن‌ها را از ما دور کند، حسرت نخواهیم خورد. چون حسرت بر آنچه ازدست‌رفته است جز اندوه حاصلی ندارد.
باید به‌گونه‌ای زندگی کنیم که بدهکار آن نشویم! استفاده نکردن از داشته و نعمت‌ها، کفران زندگی است. باید از همه داشته‌هایمان به بهترین شکل استفاده کنیم، باید با تمام وجود از همه‌چیزهایی که در اختیار ماست لذت ببریم، باید با تمام وجود حواسمان به همه داشته‌هایمان باشد و از آن‌ها لذت ببریم تا اگر دست روزگار آن‌ها را از ما گرفت، تنها غم از دست دادن بر دلمان بنشیند نه حسرت بهره نبردن!
و زندگی ادامه دارد اگرچه گاه…………
دیدگاهتان را بنویسید