یادداشت؛

ایزوگام دشمن ثبات و بقای بافت تاریخی ندوشن!

مسئولین شهر ندوشن بی خیال میراث فرهنگی شوید و خودتان چاره اندیشی کنید

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ندای ندوشن؛رضابردستانی /مرکز_جغرافیایی_ایران، دارای یکی از منسجم ترین بافت های تاریخی در استان یزد، بافتی زنده و پویا با تار و پودی از زندگی و شور و حرکت، مملو از صحنه های زیبا؛ ندوشن، شهری که این روزها توجه هر بیننده ای را به خود جلب می کند.
یک روز وقت گذاشتم تا ندوشن را از بسیاری جهات بررسی کنم و اما صحنه هایی عجیب این سؤال را در ذهن من ایجاد کرد که گیریم اساساً میراث فرهنگی و اداره ای به این نام وجود خارجی ندارد! ما باید دست روی دست بگذاریم و داشته های باارزش تاریخی خود را نابود کنیم؟!
از بلندی قلعه سفیده که شهر ندوشن را زیر نظر بگیری دو مسئله؛ توجه هر بیننده ای را به خود جلب خواهد کرد؛ یکی کشتزاری که ساخت و ساز در آن ممنوع اعلام شده و این خود باعث مصون ماندن منطقه ی کشاورزی از ویرانی است و دوم پشت بام های خانه های خشتی و کاهگلی که تماماً ایزوگام شده است.
این دو صحنه حاوی ترسناک ترین پارادوکسی است که می تواند روزهای بدی را پیش چشم به تصویر بکشد. با یکی دو کارشناس مرمت و معماری که صحبت کردم تقریباً مطمئن شدم که ایزوگام ها برای خانه هایی با مصالح منطقه ای که عموما خشت خام است می تواند در حکم طناب دار باشد. ایزوگام ها اگرچه عایق هایی تضمین شده برای نفوذ آب به شمار می آیند اما به دلیل لایه ی آلومینیومی و لایه ای از قیر که دارند عملاً راه خروج حرارت و رطوبت را از ساختمان سد می کنند و همین مسئله آغاز ویرانی یک بنای تاریخی و قدیمی را رقم ومی زند.
البته کم نیستند ساختمان هایی که بدون توجه به عایق های زیان زننده یعنی ایزوگام ها، با همان آجرفرش های قدیمی، پشت بام ها را مزین کرده اند که نه تنها جلوی نفوذ آب باران را سد می کند که مانعی برای خروج گرما و رطوبت نیز ایجاد نمی کند.
سقف قلعه سفیده ی ندوشن، پشت بام حمام قدیمی ندوشن و بسیاری از ساختمان ها حتی در جوار هم از همین آجر فرش ها بهره برده اند که نشان از نفوذ ناپذیربودن آن می دهد. امیدواریم شهردار ندوشن، شورای شهرندوشن و دیگر تصمیم گیران ندوشن تا دیر نشده دستورالعملی را تدوین کنند که استفاده از ایزوگام را از این جا به بعد ممنوع اعلام کند و ایزوگام های قبلی نیز با مشارکت صاحبان ساختمان ها و نیز دستگاه هایی همچون شهرداری به صورت مشارکتی جمع آوری شده و به وسیله همان آجرفرش ها جایگزین شود.