مسائلی زیر ذره بین شهروندان

با توجه به اینکه قرار است در روزهای آینده جلسه هم اندیشی پیرامون مشکلات شهر ندوشن تشکیل شود برخی از مسائلی که کمتر مورد عنایت قرار گرفته است را همراه با چند پیشنهاد خدمتتان تقدیم می دارم.

مخاطب پایگاه خبری ندای ندوشن در نوشته ای که به این پایگاه خبری ارسال نموده است،برخی از مسائلی که کمتر به آن پرداخته شده است را اشاره نموده است.

لازم به ذکر می باشد که پایگاه خبری ندای ندوشن هیچ گونه مسئولیتی در قبال نوشته های همشهریان ندارد.

اعضای محترم شورای اسلامی شهر ندوشن

باسلام و ادای احترام

با توجه به اینکه قرار است در روزهای آینده جلسه هم اندیشی پیرامون مشکلات شهر ندوشن تشکیل شود برخی از مسائلی که کمتر مورد عنایت قرار گرفته است را همراه با چند پیشنهاد خدمتتان تقدیم می دارم. امید است اعضای محترم شورا با بررسی مسائل مطرح شده راهکارهای مقتضی جهت حل مشکلات اتخاذ نمایند.

1) در حوضه میراث فرهنگی متاسفانه شاهد کم توجهی مردم و حتی برخی از مسئولین ندوشن هستیم.  دیگران ندوشن را به عنوان یک شهر تاریخی می شناسند.  اگر این بناها ارزشمند تاریخی هم تخریب شوند، با کدام دلیل و مدرک می خواهید ثابت کنید که ندوشن دارای پیشینه فرهنگی و تاریخی بوده است.  برخی از آقایان تمایل دارند به نام دین و به بهانه امام حسین بناهای ارزشمند تاریخی را خراب کنند.  در این مورد می توان به دو نمونه اشاره کرد.  یکی مسجد آمنه گل است که به لطف خدا هویت تاریخی خود را حفظ کرده و در نزد صاحب نظران به عنوان یکی از مساجد تاریخی استان یزد شناخته می شود.  در حالی که 100 متر بالاتر مسجدی داریم با چند صد سال قدمت، که امروز هیچ یک از نشانه های تاریخی خود را حفظ نکرده و حتی اسمش را هم تغییر دادند.  مورد دوم: چند سال قبل یکی از مسئولین ندوشنی از میراث فرهنگی به دلیل ممانعت از تعریض کوچه دوست گله مند بود.  من از این بزرگوار و کسانی که این طرز فکر دارند می خواهم بپرسم به نظر شما در شبانه روز چند تا موتور از این کوچه عبور می کنند؟ اگر موتورها و ماشین های عبوری از این کوچه به دلیل تنگ بودن معبر مجبور شوند از مسیرهای دیگر استفاده کنند آیا خیلی مسیرشان طولانی می شود و آیا مسیرهای جایگزین دچار ترافیک می شوند!؟

بنابراین پیشنهاد می گردد اعضای شورا و مسئولین محترم به جد پیگیر حفاظت و صیانت از آثار تاریخی شهر باشند.

2) دومین موردی که می خواستم مطرح کنم در مورد مسئله خاکسپاری اموات در حسینیه علیا است.  موردی که اگر چه به شدت سلامتی مردم را تهدید می کند با کمال تاسف مورد بی توجهی اعضای شورا و مسئولین زیر ربط قرار گرفته است. کم کم حسیینه علیا می رود تا به یکی از قبرستان های شهر تبدیل شود.  در این صورت چه کسی باید پاسخگوی سلامتی هزاران انسانی باشد که به شوق عزاداری امام حسین در این محل جمع می شوند.  به دلیل سرپوشیده بودن امکان گردش مناسب هوا و آفتاب گیری صحن این حسینیه وجود نداشته و این محل مکان مناسبی برای رشد میکروب ها مختلف و شاید خطرناک شده است.  اگرچه قرار بود خاکسپاری در این حسینیه ممنوع شود به نظر می رسد اعمال سلیقه های نابجا توسط برخی از بزرگواران باعث خرابی کار شد و می شود.  در کل نمی توان سلامتی زندگان را فدای راحتی احتمالی مردگان کرد.  بنابراین پیشنهاد می شود مسئولین محترم بدون هیچ گونه سلیقه نگری جلوی دفن اموات را در این حسینیه بگیرند.

3) همانطور که می دانید به دلیل سفت بودن زمین در منطقه دهنو امکان حفر چاه در این منطقه برای دفع فاضلاب وجود ندارد و این موضوع دردسرهایی را برای مردم محل از نظر هزینه ای و بهداشتی ایجاد کرده است.  پیشنهاد می گردد با خودیاری مردمی و جذب کمک های دیگر شبکه جمع آوری فاضلاب برای منطقه دهنو ایجاد شود؛ تا هم از مشکلات مردم کاسته شود و هم با تصفیه آب آن امکان آبیاری زمین های کشاورزی فراهم گردد.