وجود مساجد، حسینیه ها، حمام های تاریخی، برج و باروها ، بادگیرها و خانه ها با معماری كهن از ویژگی های بافت تاریخی ندوشن است.
برجها از مشخصات شهرهای قدیمی و راهنمایی برای مسافران بیابان بود كه علاوه بر معماری گویای خود، حریم و دفاع منطقه را برعهده داشته است.
اطراف ندوشن حصاری بود كه به مرور زمان از بین رفته ولی آثارش هنوز باقی بود و در گوشه گوشه این حصار دروازه ها و برج ها داشت و هنوز وجود دارد كه شهر را از هجوم بیگانه حفظ می كرده بود.
جدای از آن، برج هایی بربالای كوه مجاور ندوشن وجود دارد كه در گذشته شهر را از دور دست محافظت می كرد.
دروازه های شهر بر چهار سوی شهر، درهای عظیمی داشت كه هنوز بقایای آنها بر جای بود.
ورود به بافت تاریخی تنها با دروازه ها ممكن بود و به منظور كنترل ورود و خروج از شهر، مردم دروازه های شهر را می بستند و بر بالای آنها مراقبت و نگهبانی می دادند.
برج و دروازه های ندوشن را می توان متعلق به دو دوره تاریخی آل مظفر و صفوی دانست كه امروزه تنها آثار و بقایایی از برج های مراقبت آن باقی مانده است.
ندوشن دارای 12 برج از جمله نعمت، سفید باغچه دوست ، محله بالا و 9 دروازه از جمله محله سالاران ، دروازه كلوگ، دروازه امام زاده ، دروازه سنگی ، دروازه حاجی جلال ،دروازه بوستان بوده است
دیدگاهتان را بنویسید