ندوشن زادگاه و دیار دوست داشتنی ماست دیاری که با افتخار نامش را در فامیلی مان به یدک می کشیم و به آن عشق می ورزیم اما پیشرفت نکردن آن در برخی از حوزه ها ما را می رنجاند.
سالهای زیادی است که سخن از پیشرفت شهرمان زده می شود و هر کس مسئولیتی پیدا می کند یا می خواهد مسئولیتی کسب کند قول می دهد که صنعت(ناحیه صنعتی) و جاده ورزنه-ندوشن را… جامه عمل بپوشانند تا شهرمان پیشرفته و صنعتی شود. سال هاست که این سخن را در شهرمان می شنویم ولی هیچ گاه روی پیشرفت را آنچنان که دلمان می خواست ندیدیم!
اما توجه کنیم که پیشرفت از مسیر صنعت و ناحیه صنعتی نمی گذرد و صنعت یکی از میوه های پیشرفت است نه مسیر پیشرفت.پیشرفت امری درونزا است و باید از درون شهر بجوشد نه اینکه امید باشیم افرادی صنعت را ندوشن مان وارد سازند.
پیشرفت واقعی تنها از مسیر پیشرفت نیروی انسانی شهر می گذرد. پیشرفت واقعی از مسیر فکر و خرد بومی می گذرد و جز این،هر راهی وابستگی است! به راستی کدام مسئول شعار و هدفش ساختن انسان برای شهر بوده است؟ کدام مسئول پیشرفت را از مسیر گسترش مراکز دانشی و فرهنگی شهر پیگیری می کند؟ زمانی پیشرفت واقعی برای شهرمان حاصل خواهد شد که انسان های شهر پیشرفت کنند و بتوانند با فکر و ایده های خود و نه فکر و ایده های وارداتی شهر ندوشن را بسازند و آباد کنند.
پیشنهاد می کنم هر کس دلش برای پیشرفت ندوشن می سوزد به فکرِ استعدادِ نیروی انسانی شهر باشد این بزرگترین سرمایه و دارایی شهر است که از شهر فرار می کند.
ما باید برای پیشرفت و توسعه ندوشن خودمان دست به کار شویم نه اینکه به امید دیگران باشیم،جوانان ندوشن دارای استعداد سرشاری هستند و امروز خود دارای مناصب کلیدی بسیاری هستند که باید از آنها استفاده نماییم.
دیار ما پزشکان بسیاری را تحویل جامعه داده است که اکثر آنها شهرتی در خور تامل دارند اما تا چه اندازه از آنها در ندوشن استفاده نموده ایم؟راه حل این است که مسئولین هماهنگی ها و پیگیری هایی را انجام دهند که مکانی یا یک اتاق مرکز بهداشتی درمانی ندوشن در روز های تعطیل یا هر روز دیگر به این عزیزان اختصاص داده شود تا هم ولایتی های خودشان را هم ویزیت نمایند که همه ی این پزشکان دارای عرق محلی هستند و مطمئن هستم که اگر از آنها بخواهیم،این کار را می کنند.به منظور افزایش تجهیزات مرکز بهداشت درمانی ندوشن هم خودمان دست به کار شویم و از خیرین محلی استفاده نماییم تا با کمک های محلی و خیرین مرکز بهداشتی درمانی ندوشن نیز توسعه یابد.
استفاده بهینه از پزشکان محلی و نیز استفاده از کمک های خیری یک مثال ملموس است و ما می توانیم با استفاده از فکر جوانان و نخبگان ندوشنی مسیر پیشرفتی را در حوزه هایی که امکان کار دارد از جمله میراث فرهنگی و…ترسیم کنیم تا اینگونه به پیشرفت دست یابیم و مطمئن باشید که امکان پذیر هم هست.
دیدگاهتان را بنویسید