بزرگان ندوشن را فراموش نکنیم(باز انتشار)

من ندوشنی بایستی اسم امام الدین علی قاضی ندوشنی را فقط در کتاب های تاریخی ببینم و ...

هر وقت که از میدان شهید باهنر یزد به طرف میدان امام حسین میروم، با دیدن تابلوی خیابان آذر یزدی به فکر فرو می روم… مهدی آذر یزدی یکی از بزرگترین داستان نویسان معاصر است که برای اغلب ایرانیان با آثاری چون قصه های خوب برای بچه های خوب شناخته شده است.  بنابراین شهرداری یزد در اقدامی قابل تحسین خیابانی را در محله خرمشاه که زادگاه نویسنده بود، به نام آذر یزدی نام گذاری کرد.  البته این قضیه در زمان زنده بودن نویسنده اتفاق افتاد.  مسئله به اینجا ختم نشد.  تا آنجا که من خبر دارم آذر یزدی نام کتابخانه و مدرسه و … در یزد و استان یزد شد.  سوال من این است که آیا اسلامی ندوشن ما آنقدر ارزش ندارد که خیابانی را در زادگاهش به نام وی بنامند.  تا هر روزی که ندوشن ها از این خیابان رد می شوند با دیدن نام دکتر به خود ببالند که ندوشنی هستند. یا اگر رهگذری از این شهر گذر کرد بداند که ندوشن بزرگانی چون دکتر اسلامی دارد.  شخصیت دکتر اسلامی آنقدر شناخته شده و مورد تحسین است که اگر ما خیابانی را به نام ایشان در ندوشن داشته باشیم چیزی به ایشان اضافه نمی شود و اگر نکنیم بنا نیست به چیزی یا جاهی
بربخورد.  واقعا اگر در ندوشن بگردیم به غیر از خانه فرهنگ چه چیزی داریم که یادآور دکتر باشد.  وقتی ما بچه بودیم بر دیوار کوچه ای که خانه پدری دکتر در آن است، تابلوی کوچه دکتر اسلامی را می دیدیم.  الان نمی دانم آن تابلو هست یا نه؟  بیشتر مردم ایران، ندوشن را با نام دکتر اسلامی می شناسند.  همانطور که ما کدکن خراسان را با شفیعی کدکنی، بسطام شاهرود را با فروغی بسطامی، پاریز سیرجان را با باستانی پاریزی می شناسیم.  دکتر اسلامی چه خوب و چه بد نام دیارما را پرآوزه کرده است.اگر دکتر اسلامی در کتاب روزهای خود به جای “ندوشن” کلمه دیگری را قرار داد، در عوض نوشته های این کتاب سندی ماندگار از باورها، سنت ها اجدادمانم را پیش روی ما و جهانیان قرار داده است.  یا چرا میبدی ها خیابانی را به نام قاضی پرآوازه شهرشان قاضی میر حسین داشته باشند، اما من ندوشنی بایستی اسم امام الدین علی قاضی ندوشنی را فقط در کتاب های تاریخی ببینم و …   آنچه ما گفتیم یک پیشنهاد است و الامعتقدیم” صلاح مملکت خویش را خسروان دانند”