دکتر علی اکبر جعفری ندوشن
درتشیع روحانی بی آلایش
همگی به گریه افتادند. کمترکسی می توانست جلوی اشکهایش را بگیرد.اشکهایی که از سرخلوص و ارادت به آن سیدبی آلایش، همچون باران بهاری دل وجان جمعیت را جلا می داد.
ندای ندوشن؛رفته بودم برای مراسم تشیع آسیدجوادحیدری، همه آمده بودند پیرو جوان از هر لون و مرام، فضای عجیبی بود مردمان سخت به هم مهربان شده بودند .
حتی طبیعت گرم وسوزنده تیرماه شهریزد نیز گویا از شدت گرما خود کاسته بود و در آن تموج جمعیت ، چندان آزاردهنده نبود. پیش از تشیع به امامت آسیدعلیرضا حیدری به نماز میت ایستادیم درکمال آرامش وطمانینه نماز برگزارشد آن گاه امام جماعت به رسم معمول از مردم پرسید؛ مردم، برادرم چطور آدمی بود؟
پاسخی نیامد و گویا دریک لحظه بغض آن جمعیت دهها هزارنفری شکست،
همگی به گریه افتادند. کمترکسی می توانست جلوی اشکهایش را بگیرد.اشکهایی که از سرخلوص و ارادت به آن سیدبی آلایش، همچون باران بهاری دل وجان جمعیت را جلا می داد.
یکی از باشکوه ترین جلوه های تجربه معنوی برای حاضران رقم می خورد و درلحظاتی ناب، گوهر انسانیت و خداباوری در فضای سراسر تاثر مردمان، همچون شبنم صبحگاهی به جلوه می نشست.
او که درطول حیاتش جان تشنه مومنان را با حکمت وموعظه حسنه سیراب می کرد.
اکنون یاد سیرت پاکش، جان غمزده جمعیت نالان را شستشو می داد. خدایش رحمت کناد که مصداق اتم واکمل “عاش سعیدا ومات سعیدا” گشت..
نوشته دکتر علی اکبر ندوشن
یزد فردا
مراسم تشییع پیکر پاک و مطهر آیت الله سید جواد حیدری روز 15 تیرماه 1393 روی دوش 70 هزار نفر از مردم عاشق روحانیت صادق و مردمی تشییع شد و بنابر گفته شاهدان، این حضور غیرقابل پیش بینی بود.
غیر قابل پیش بینی بودن حضور مردم به گونه ای بود که مراسم تشییع (از مسیر اولیه: میدان امیرچخماق تا میدان بعث) تغییر کرد و پیکر آیت الله از میدان امیرچخماق تا میدان شهید بهشتی (مجاهدین)، خیابان ایرانشهر، چهارراه ایرانشهر و بلوار امامزاده جعفر تشییع و در کنار پدر بزرگوارش (حاج سید ابوالقاسم) در امامزاده به خاک سپرده شد.
تشییع کنندگان مسیر خیابان امام، ایرانشهر و بلوار امامزاده را پیمودند و هنگامیکه پیکر به ورودی امامزاده رسیده بود، جمعیت تا خیابان ایرانشهر و حتی نیمه خیابان امام را پرکرده بود.
شرکت 70 هزارنفر در مراسم که خود نوعی رکود در سال های اخیر و در مراسم ملی مذهبی یزد است.
سوال مهم اینجاست باوجود نبود تبلیغات دستوری و انگیزشی، مردم با دهان روزه و در روز غیر تعطیل با چه هدف و چه انگیزه ای بدین صورت در خیابان ها حضور یافته اند؟
واقعا متن زیبایی و با حس وحالی بود . آدم حسرت می خورد کاش آنجا بود.