دجّال کیست و چه زمانی خروج می کند ؟ / پدافندهاي مقابله با شبيخون فرهنگي

در روايات اسلامي و كلام معصومين(ع)، يكي از نشانه هاي دوران ظهور و آخرالزمان خروج دجّال است. دجّال فردي با يك چشم و صورتي كريه و موهايي تابدار است كه بر پيشانيش كلمه كفر حك شده است. او با كارهاي شگفت انگيز و معجزاتي، جمع زيادي از مردم را فريفته، ادعاي خدايي كرده و سرانجام به دست منجي موعود بشريت به هلاكت ميرسد.(بحارالانوار،جلد13،باب29)

به گزارش ندای ندوشن ، امام علي(ع) درمورد زمان خروج دجّال فرموده اند: دجّال زماني خروج مي كند كه اتفاقات زير رخ دهد: مردم نماز را ترك كنند ،دروغ گفتن و ربا حلال ميگرددد، مردم در كارهاي زندگي از هوي و هوس پيروي ميكنند. قاريان قرآن فاسق اند. وزيران دولت ها از ستمكارانند. قرآن را با چاپ هاي زرين و جلدهاي زركوب در اختيار مردم قرار مي دهند. نسبت به مسجد فقط به زيبايي آن مي انديشند. حيا از ميان مردم برداشته مي شود. هنرپيشه هاي آوازه خوان تربيت ميشوند. و مردان به زنان و زنان به مردان شبييه مي شوند.

به راستي پناه بر خدا! ويژگي هاي ظهوردجّال چقدر ملموس و قابل درك به نظر ميرسند مفاهيمي را كه روزمره با آنها مشغوليم و به راحتي از كنارشان مي گذريم و سكوت ميكنيم آنقدر نزديكند كه در اندروني خانه هايمان نيز نمايانند “لعلّكم تعقلون”.

اكنون ديگر با اين براهين و نشانه ها يقين ميرود كه دجّال در كنار من و شماست، در خانه هاي ما با ما مانوس است و الفت گرفته. جزئي از خانواده هاي ماست،اما حضورش كمتر احساس ميشود، پس دجّال ميتواند منحصر به فرد معيني نباشد، بلكه عنواني عمومي باشد براي هر فرد متزوّر وحيله گري كه به قصد همراه كردن توده هاي مردم با خود از هيچ مكر و نيرنگي فرو گذار نميكند.

با اين اوصاف و مضامين هر كسي يا هر چيزي كه مردم را از اصول ديني،انساني بشري و گوهر ناب وجود فطري خويش غافل كند و گمراه سازد مي تواند دجّال باشد. ما همه روزه با دجّال هاي گونا گوني سروكار داريم بدون آنكه آنها را بشناسيم وبا آنها مقابله كنيم.

دجّال امروزي مهمان ناخوانده اي است كه تك تك ما با آن آشناييم و مانوس. با آن ميخوابيم وبيدار ميشويم. وقتمان را با آن سپري ميكنيم، درد و دل هايمان را با آن در ميان ميگذاريم، و خلاصه ي كلام اينكه آن را دوست خود بر گزيده ايم، غافل از عواقب هولناكي كه خداوند باري تعالي در كتابش به آنها اشاره كرده است: ” مثل الّذين اتّخذو من دون الله اولياء كمثل العنكبوت اتّخذت بيتاَ و انّ اوهن البيوت لبيت العنكبوت لو كانو يعلمون”.(سوره عنكبوت، آيه41).

” مثل كساني كه غير از خدا را اولياي خود برگزيدند، مثل عنكبوتي است كه خانه اي براي خود انتخاب كرده، در حالي كه سست ترين خانه ها، خانه ي عنكبوت است، اگر ميدانستيد.”

به يقين خانه اي كه او درآن ساكن شود سست ترين خانه هاست كه با كوچكترين تلنگري بنيان مستحكم و فضاي گرم و آكنده از صميميت خانواده هاي اصيل ايراني را به كلي از هم مي پاشد و آنجا را به گورستان سردي بدل خواهد كرد كه از نزديكي دلها و انس و الفت و مهرباني جز مفاهيمي انتزاعي چيزي باقي نخواهد ماند. به يقين كه دجّال امروزي كارش رابه نحواحسن درميان ما به انجام رسانيده است.

امروز قدرتمندتر از ديروز

با بيش از 17 هزار سر تك چشم و بيش از 3 هزار دست كه همچون زنجيري بر پاي اعتقادات و باورهاي راسخ مذهبي مردم افكنده شده و قفلي از بي ايماني و بي ساماني بر آن زده شده است. تك چشم هايي كه هر روز عملكرد من وتو را رصد مي كنند و براي فرداهاي من وتو تدابير ويژه اي انديشيده اند.او از ديرباز به من و تو فكر ميكرد و براي غافل كردن ما از مقدساتمان طرح ها ريخته است. زماني را به ياد بياور كه در كوفه بر الاقي سوار بود و با فريفتن مردم جمع كثيري از ياران امام حسين(ع) و نائب شان،مسلم بن عقيل را از گرد ايشان پراكنده كرد، آن هم تنها با معاوضه ي طلا با شمشير. شمشيرهايشان را گرفتند و هم وزنش طلا دادند.

اما امروز از من وتو چه ميخواهد بگيرد؟ شمشير ما در جنگ امروز چيست؟ آيا جز اين است كه سلاح ما دين، شرف، ناموس،آزادگي،غيرت،حيا،عفت،پاكدامني و خانواده است؟ او آنها را گرفت ودستاوردهايي براي من وتو به ارمغان آورد كه پشتها را خميد و دلها را فسرد. با سه هزار دستش كه شب و روز فعال است بي ديني، هتّاكي به مقدسات، بي شرفي، بي غيرتي، بي ناموسي، بي عفتي،بي حيايي، بردگي و اسارت را به ما ارزاني داشت.

پس جنگ امروز بسي سخت تر از ديروز است. ديروز هم جبهه بود امروز هم هست، با اين تفاوت كه جبهه ي ما خانه ي ماست و پشت بام آن خط مقدم.

تصور ما از دجّال امروز با دجّال ديروز متفاوت است. دجّال امروز شبيه دجّال ديروز نيست اما اعمالش دجّال واره است يا بهتر بگوييم “ماهواره” است.حالا ديگر آدرس هاي اينترنتي و شبكه هاي ماهواره اي جاي بمب ها و نارنجك ها را گرفته اند. هويت و هدفشان همان است، فقط اندكي پيشرفته تر و به روزتر شده اند.

حال بعد از مرحله ي دشمن شناسي و آسيب شناسي كه بنيادي ترين مراحل حل بحران در جامعه است بايد به فكرراه چاره بود و سنگرها و پناهگاه هاي امني بنا نهاد.

اما آيا راه مقابله اي با اين شبيخون فرهنگي و پاتك ضد ديني وجود دارد؟

پدافندهاي مقابله با اين شبيخون فرهنگي:

*بهترين پدافند چشيدن لذت معنويت در قالب شناخت و معرفت نسبت به خدا و جايگاه انسان است.

*كارآمدترين سنگرو پناهگاه اهتمام به الگوهاي بي نظيرديني همچون اهل بيت عصمت و طهارت عليهم السلام است.

*بصيرت افزايي و ريزبيني نسبت به اهداف اين شبكه ها و توجه به تاريخ و سابقه ي كشورهاي سازنده و اشاعه دهندگان شبكه هاي ماهواره اي و حاميان آنها.

*كار سخت افزاري در كنار كار فرهنگي و نرم افزاري و همت بيشتر بر كار فرهنگي.

آگاهي بخشي در سه حوزه:

*آگاهي بخشي نسبت به متوليان پشت پرده اين رسانه ها.

*نسبت به اهداف اين رسانه ها.

*نسبت به شيوه ها وروش ها(اين مهمان ناخوانده با چه شيوه اي آمده و در خانه هاي ما جا گرفته است.)

نویسنده : سمیرا نامور