یادداشت روز؛

عرفه روز بندگی برای بازتولید معنای زندگی

روبه روی کعبه در روز نیایش روز عرفه زیر آسمان با یاد حسین(ع)برای رهایی از بند اهریمن و رسیدن به کمال زانو میزنی و خردمندانه خدا را یاد می کنی و لعنت بر نقشه های شوم اهریمنی می فرستی و شیطانک های کوچک را نفرین می کنی.

ندای ندوشن:بیست ویکم  شهریورماه ۹( ذیحجه ) برابر است با روز عارفانه و ارجمند “عرفه ” که همواره یادآور عروج عرفانی سیدالشهدائ امام حسین (ع ) است و ادعیه و زیارات آن حضرت، به ویژه دعای ژرف عرفه که ناب ترین مفاهیم و مقولات معنوی در آیین و دین ما را حمل و منتقل می سازد، لذا تاثیر دعا در زندگی و تهذیب آدمی با اغتنام از فرصت این روز گرامی، مومنان و دین داران را در پرتو دعای عرفه به درجات بالا رهنمون خواهد ساخت.

دعای عرفه که از دعاهای دهه اول ذیحجه وروز عرفه (نهمین روز از این دهه ) است، زمینه ساز وصول انسان به مقامات عالیه و کمالات روحانی و نیز روز اعتذار وندامت انسان از افعال و اعمال گذشته است .

عرفه روز اعتراف و اصلاح

همانگونه که از مضامین دعای پرفیض عرفه برمی آید اعتراف به گناه و تلاش مؤمنانه برای بندگی هر چه بیشتر خداوند می تواند زمینه ساز رشد و تعالی انسان را فراهم نماید فردی به نام معاویه بن عمار خدمت امام صادق(ع)رسید و دربارۀ علت نامگذاری عرفه و عرفات پرسید، حضرت فرمود: ای معاویه بن عمار! جبرئیل، حضرت ابراهیم را در روز عرفه بیرون آورد وقتی که ظهر شد به وی گفت ای ابراهیم! به گناهت اعتراف کن عبادتهایت را بشمار از این رو به آن روز عرفه و به این سرزمین عرفات گفته می شود، چون جبرییل گفت؛ اعتراف کن و او هم اعتراف کرد.

اعتراف به گناه و اقرار به تقصیر، حرکت بسیار مهمی است. انسان باید در درگاه خداوند به صورت دقیق اقرار و به گناهش اعتراف بکند، باید اقرار به گناه را یاد بگیریم. یعنی از گناه استنکاف نکنیم. دوری نکنیم. نگوییم که حالا گناه کرده ام خدایا توبه! باید بنشینیم به درگاه خدا دقیقا اقرار و اعتراف بکنیم که خدایا من چنین و چنان کرده ام و سعی در اصلاح و جبران در اعمال خود خواهم گرفت.

روزعرفه؛ زمینه ساز خدمت به خلق

بدیهی است اسلام اصیل و مذهب حقّ تشیع برخلاف دیگر مذاهب اسلامی آموزه ای اجتماعی و غیر سکولار است. اسلام نبوی در موضوعات سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی… صاحب ایده و نظریه است لذا آموزه های شیعی در راستای تقویت و پیشبرد اهداف جامعۀ اسلامی تعیین گردیده است، از این رو با نگاهی به سیرۀ زندگانی ائمۀ اطهار به روشنی می توان لزوم اهتمام امامان معصومین (ع) به حل مشکلات مردم و رفع نارسایی جامعۀ اسلامی در همه حال به ویژه در مناسبت هائی خاص همچون روز عرفه مشاهده می شود زیرا مذهب حقۀ تشیع برخلاف برخی اموزه های فرد محور و سکولار درتقویت همدلی و هم یاری عموم مردم در جامعه و حل بحران های مختلف در جوامع بشری عمل نموده است ازاین رو گزاره های شیعی مدعی هدایت همۀ جوامع بشری برای نیل به سعادت و پیشرفت و تعالی است در تبیین این مدعا می توان به سیرۀ امام هادی (ع)اشاره نمود، ازیکی از یاران آن حضرت نقل شده است؛ روز عرفه بود، امام هادی (ع) به من دستور دادند گوسفندهای بسیاری خریداری کنم دستور امام را اجرا کردم و گوسفندان زیادی خریدم و آنها را به اصطبلی که در منزل امام بود بردم، سپس آن حضرت، آنها را به جای وسیعی انتقال داد در آنجا همۀ آنها را بین مردم فقیر تقسیم کرد تا مردم برای قربانی در روز عید قربان و تجلیل و احترام به شعائر مذهبی در عید قربان آماده شوند.

اما این چنین باید کرد؛ روبروی کعبه، خانه حضرت دوست زانو میزنی و یاد نوۀ پیامبر(ص) می افتی، یاد پسر علی(ع) و فاطمه (س) این اشک به بهانه ای دیگر در خانۀ چشم هایت حلقه می زند و بر روی گونه هایت خط عشق را به تصویر می کشد.

روبه روی کعبه، خانه جانان زانو میزنی و دل را از غبار گناه می زدایی و چشم را به روی هر چه نازیبایست می بندی و صدای هوس آلود شیطان را نشنیده می گیری و خدا را صدا می زنی و به حق پنج نام مقدس می خواهی که گناهانت را نادیده بگیرد و فرصتی دوباره به تو عطا کند.

روبه روی کعبه در روز نیایش روز عرفه زیر آسمان با یاد حسین(ع) برای رهایی از بند اهریمن و رسیدن به کمال زانو میزنی و خردمندانه خدا را یاد می کنی و لعنت بر نقشه های شوم اهریمنی می فرستی و شیطانک های کوچک را نفرین می کنی.

روبه روی کعبه زانو میزنی و خود را به خاطر عمری سرشکستگی ات سرزنش می کنی و به خاطر عمری مردم آزاری نکوهش می کنی و اینچنین خودشناسی و خدا شناسی را در روز عرفه تعمیق خواهی نمود و معنای جدیدی از زندگی برای خود بازتولید خواهی کرد.

نویسنده: مهدی نجفی