موریانه ها پیاده نظامند

تکنولوژی و قدرت بی حد وحصر رسانه ها، قدرتی که در قالب همنشین و همسو با نیازها و انگیزه های من و شما ابراز وجود می کند.

به گزارش ندای ندوشن؛در مورد موریانه زیاد شنیده اید موجودی که با زیرکی و پشتکارخود ذره ذره ی روان یک انسان را تسخیر می کند و چگونه چارچوب دیوار متعادل روح هر انسانی را متزلزل. رویدادهای ناگوار کودکی، استرس ها، بیماریهای درمان نشده ذهن، بی گذشتی ها وکینه ورزی ها، باورها و آداب غلط برخی خانواده ها و گاه بی هدفی و گم کردن راه و البته گاهی سست شدن و بی اهمیت جلوه داده شدن دین و ایمانمان، که هرکدام نقش یک موریانه ی سرباز را بازی می کند. هدف: تسخیر ذهن آدم ها.
تکنولوژی و قدرت بی حد وحصر رسانه ها، قدرتی که در قالب همنشین و همسو با نیازها و انگیزه های من و شما ابراز وجود می کند. فیلم ها و برنامه های بسیار زیبا و دلنشین، سرگرم کننده و متناسب با نیاز امروز مخاطبان، بدون صحنه های مستهجن و ممنوع، که والدین را ترغیب می کند فرزندان خود را برسر این سفره ی رنگارنگ بنشاند. جریان زندگی شخصیت هایی چون دیلا و جمره و کوزی و تبرک، که نقل، مجلس و تعاملات هر شب برخی خانواده های ایرانی گشته. و نوجوانانی که آرزوهایشان را در بطن این شخصیت ها و الگو ها می سازند و در قالب آن نقشها، براورده شده می دانند، و روز به روز بر نفس های ضعیف شده و بر شمار بالغان زودرس می افزایند. نیزه ای که تنها ایمان را هدف قرار نداده بلکه شخصیت سازی و انسان سازی را طبق معیارهای مخالف، مهندسی می کند.انسان امروز در تعارض بین فرصت های اغواکننده وجذاب دنیای حاضر و معنویتی که با کمال تاسف گاهی مثل قبل نمی بینیمش و در جستجویش نیستیم گرفتار شده. این تنها وظیفه یک سرباز، از لشکر بی رحم موریانه هاست. و فراموشی، فرمانده این لشکر است، فراموش کردن حرمت ها، دوست داشتن ها، حلال وحرام ها و فراموش کردن و ندیدن تاوانی، که گریبان گیر عزیزانمان می شود. رفتار وکرداری که تشکیل دهنده و هدایت کننده شخصیت خود و فرزندانمان است.
چه دروغ ها، تعصب ها، خودخواهی ها، ناحق کردن ها، بد دهنی ها و چه فراموش کردن ها، عادت و روزمرگی زندگی کوتاهمان می شود…… این موریانه ها نه بر طبل جنگ می کوبند، و نه آژیر خطر دارند و نه دیده می شوند و تنها هنگام ترک خوردن و فرو پاشیدن دیوار روان، ارزشها، ایمان و شخصیت مان، شاهد تاثیر آن خواهیم بود و آنوقت، دیگر خیلی دیر است…….از سکوت موریانه ها باید ترسید و نگذاریم، ذهنمان را تسخیر کنند.
“ناعمه علی بابایی، کارشناس ارشد روانشناسی”/