تاسوعا در ندوشن

مهندس کلانتری استاندار اسبق یزد به بیان شرح حضور خود در مراسم تاسوعا ندوشن می پردازد.

مهندس کلانتری استاندار اسبق یزد با انتشار مطلبی بر روی وبلاگ خود در دی ماه 1387 با عنوان تاسوعا در ندوشن به بیان شرح حضور خود در مراسم تاسوعا ندوشن می پردازد.
توفیقی دست داد در بعد از ظهر تاسوعا در خدمت مهندس اولیا نماینده محترم یزد و مهندس حسینی و خانواده در مراسم عزاداری مردم ندوشن شرکت کنیم در آنجا آقای غیاثی مدیر کل سابق ارشاد و برادران خوب صادقیان نیز همراه شدند ، چند نکته در این حضور کوتاه قابل تامل بود :

1- مراسم عزاداری ندوشن به عنوان اولین اثر معنوی استان و یازدهمین اثر کشور در سال جاری ثبت ملی شد ، که اقدامی شایسته و ارزنده در راستای حفظ آثار ، آداب و سنن مذهبی و شعائر دینی بود و از اینطریق از تخریب و تحریف مراسم جلوگیری و محتوای سنتی آن حفظ می شود . دردو حسینیه پایین و بالای ندوشن که اولی قدیمی و کوچکتر و دومی بزرگ و جدید بود در مراسم آیین نخل برداری شرکت کردیم که البته یک سئوال برای خودشان هم مطرح بود که چون نخل برداری سمبل تشییع جنازه امام حسین (ع) و شهدا کربلاست ، چرا در تاسوعا این کار را انجام می دهند ، در حالیکه سایر نقاط استان معمولا ظهر عاشورا به بعد انجام می شود.

2- همت یک بانوی ندوشنی

در مسیر برگشت از حسینیه ندوشن خانمی آمد و احوالپرسی کرد و از کارها و فعالیتهای خودش در یک تشکل غیر دولتی به نام مهرجویان ندوشن توضیحاتی داد و از مساعدتی که در زمان استانداری به ایشان داشتم تشکر کرد و دعوت کرد در مسیر از خانه دکتر اسلامی ندوشن که توسط وی اداره می شد بازدید کنیم ماهم در پاسخ به اشتیاق ایشان به خانه فرهنگ رفتیم که ساختمان زیبا و نوسازی داشت و یک سالن اجتماعات خوبی هم برای آن درست کرده بودند . وجود چنین زنانی که با علاقمندی به کارهای فرهنگی ، هنری و اجتماعی دراینگونه مناطق و شهرهای کوچک همت می گمارند ، واقعا غنیمت است .

3- عزت نفس یک نابینا
در ندوشن در مسیری که می رفتیم پیرمرد نابینایی را دیدیم که لباس مندرس و کهنه به تن داشت و با یک چوبدستی در حال رفتن بود ، آقای اولیا دست به جیب برد و مبلغی پول اسکناس درآورد تا در دست او بگذارد ، پیرمرد خیلی سریع دست خود را کشید و از ما عبور کرد و تحسین وتعجب همه را برانگیخت ، بعد از تعجب خود تعجب کردیم چون در گذشته این روحیه عزت نفس بسیار فراوان بود و هر نیازمندی حاضر به دریافت کمک نمی شد.
دی87