حالا **ندوشن**یک بخش است!

پس از سالها حالا که دوباره ندوشن نامی در خور شان خودش ومردمانش یافته است ما مردم ندوشن خودش ومردمانش یافته است ما مردم ندوشن باید در اعتلای هر چه بیشتر آن بکوشیم./ما مردم ندوشن باید رودخانه ای باشیم دائمی وآباد گر ونه سیلابی موقت و ویرانگر.

یادش بخیر کلاس اول ابتدایی که می گفتیم آب یک بخش است و بابا دو بخش در آن زمان با غرور کودکانه خود می گفتیم ندوشن سه بخش است. *ن-دو-شن*.
حالا سالهای زیادی از آن روزها میگذرد.وتازه فهمیدیم که آن روز ها که تازه سواد می آموختیم با غرور از عدم اتحاد در ندوشن پرده بر می داشتیم و می گفتیم *ن-دو-شن *ولی حالا پس از سالها باید به فرزندانمان بیاموزیم که **ندوشن ** یک – بخش- است. نه تنها بدون تفرقه بلکه با انسجام واتحاد که به سمت تعالی پیش میرود.
پس از سالها حالا که دوباره ندوشن نامی در خور شان خودش ومردمانش یافته است ما مردم ندوشن باید در اعتلای هر چه بیشتر آن بکوشیم.
نه به این منظور که در یاد بخش شدن بخوابیم و چنان در الحاق به میبد زیاده روی کنیم که مسئولان میبد با ندوشن وندوشنی رویه ی 15 سال قبل را که اشکذر با ما کرد را ادمه دهند.ما باید جوری رفتار کنیم که در شان ندوشن وندوشنی باشد.
ندوشن از قدیم بزرگ و باافتخار بوده،هست و خواهد ماند.لیکن کاری نکنیم که مسئولان میبد ما را نیاز مند و در مانده خود بدانند.بلکه بر عکس باید کاری کنیم که آنها خود را نیازمند ندوشن وندوشنی بدانند همانگونه که قدیم بوده است.
گرچه در این مسیر نیز برخی سنگ اندازی ها و ناملایماتی نیز انجام میشود وبرخی افراد درپی تفرقه افکنی بین ما هستند تا به منافع خود برسند. ولی باید به یاد داشته باشیم که یک رودخانه حتی یک کوه را از راه خود بر می دارد.
پس ما مردم ندوشن باید رودخانه ای باشیم دائمی وآباد گر ونه سیلابی موقت و ویرانگر.