به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ندای ندوشن؛مردم هر منطقه براساس اعتقادها و باورهايي که در طول سال هاي متمادي شکل گرفته است و بخشي از فرهنگ و ميراث فرهنگي آن خطه را تشکيل مي دهد، کارها و مراسم مختلف خود را انجام مي دهند. منطقه ندوشن نيز داراي خصوصيات فرهنگي خاصي است که از گذشته در مراسم گوناگون به صورت گروهي يا انفرادي اجرا مي شده است. از جمله اين موارد مي توان به آداب و رسوم خاص اين منطقه در زمينه غذاهاي محلي و چگونگي تهيه آن ها اشاره کرد. اغلب غذاها در اين خطه از مواد در دسترس و متناسب با شرايط آب و هوايي تهيه مي شده و امروزه با توجه به پيشرفت و تغييراتي که در نحوه زندگي مردم به وجود آمده است کمتر به آداب و رسوم و همچنين چگونگي تهيه غذاهاي سنتي و خواص اين غذاها که به طور معمول از مواد موجود در طبيعت تهيه مي شده است، توجه مي شود به طوري که بعضي از غذاهاي محلي با گذشت زمان فراموش شده است و نسل جوان درباره آن ها اطلاعاتي ندارد. دراين ميان هنوز غذاهايي وجود دارد که کم و بيش مورد استفاده قرار مي گيرد. همه اين موارد در حالي است که غذاهاي محلي گذشتگان اين منطقه به اذعان بسياري از مردم و افرادي که در اين زمينه دستي دارند سرشار از خواص و مواد مورد نياز بدن است.
اشکنه
در گذشته به دليل در دسترس نبودن انواع و اقسام مواد غذايي مردم بيشتر از غذاهاي توليدي خودشان استفاده مي کردند، چون بيشتر مردم کشاورز و دامدار بودند، به اجبار غذاهايي درست مي کردند که کم هزينه و مواد آن در محل بود به همين علت از اشکنه استفاده مي کردند.
در گذشته به دليل اين که زن و مرد هر دو با يکديگر در مزرعه یا مرتع کار مي کردند وقتي خسته از سر کار برمي گشتند زنان خانه دار اين غذا را براي رفع گرسنگي درست مي کردند. به اين صورت که ابتدا روغن حيواني ویا قرمه را روي چراغ مي گذاشتند تا داغ شود و بعد آب به آن اضافه و سپس کمي ادويه را با روغن و آب مخلوط مي کردند تا کمي بجوشد و بعد نان را در آن تليت و مصرف مي کردند.
دیدگاهتان را بنویسید