به گزارش پایگاه خبری ندای ندوشن,هفته دفاع مقدس به پايان آمد، اما گفتن و نوشتن از حماسه اي که بسان ذخيره ای استراتژيک بايد همه امروز و فرداهای ما را تغذيه کند، هرگز به پايان نمي رسد.
به باور من، قلم را زمين گذاشتن و از اين عاشورا ننوشتن ما را به قحطي معرفت و غيرت دچار خواهد کرد و حيف است کشوری که گنج ها و معادني غني چون دفاع مقدس دارد، از آن استفاده نکند و مثل آفريقايي ها که روی معادني از طلا، فقيرانه زندگي مي کنند، باشد.
بايد از دفاع مقدس گفت و از حماسه آفريناني که اين قطعه از تاريخ را به خون نوشتند تا آيندگان به نور بخوانند, بايد از شهدا گفت که هر کدام چراغي هستند فرا راه همه ما، بايد از جانبازان گفت که به هر روز يک بار شهيد مي شوند، از آزادگان که صبر را معنايي نو شدند و رزمندگاني که در طلب شهادت تا آخر رفتند اما به رسالت پاسداري از شهادت مبعوث شدند بايد گفت و مگر از عاشوراي حسيني فقط در دهه محرم مي گوييم که گفتن از دفاع مقدس که الهام گرفته از قيام اباعبدا…(ع) است را در يک هفته خلاصه کنيم؟
نه ،عاشورا تاريخ را، انسان را مي سازد و دفاع مقدس، نور يافته از نهضت حسيني نيز بايد انسان ساز و مردانگي پرور شود، بله بايد گفت و مي گوييم، به قصد قربت هم مي گوييم، از همه شهیدان بخش ندوشن واز دلاوریهایشان می گویم
بله بايد گفت و مي گوييم هم از فرماندهان و هم از رزمندگان که هر کدام «امام زاده عشقند» به فرموده امام روح ا… پس جان زلال مي کنيم به خاطرات شهيدان هشت سال دفاع مقدس ندوشن در طول سال باز هم خواهيم نوشت از مرداني که سرنوشت ايران را به عزت نوشتند
دیدگاهتان را بنویسید