افراد روزهدار براي اينكه در طول ايام ماه مبارك رمضان که با روزهای طولانی و گرم تابستان همراه شده است بتوانند از فضائل و برکات این ماه بهره مند گردند و در عین حال دچار مشكلات گوارشي، ضعف بدني، افت فشار، تشنگي و گرسنگي نشوند نیازمند یک برنامه ی تغذیه ای صحیح می باشند.
به گزارش ندای ندوشن، در ماه مبارک رمضان 3 وعده سحری، افطار و شام، وعده های اصلی غذایی را تشکیل می دهند. یعنی به جای افزایش حجم در یک وعده، تامین نیازهای غذایی باید بین سه وعده تقسیم شود. ضمن اینکه غذاهای انتخاب شده می بایست کربوهیدرات، چربی، پروتئین، فیبر، ویتامین و مواد معدنی لازم بدن در طول 24 ساعت را تامین کنند.
روزه داران باید توجه داشته باشند:
به هیچ وجه وعده سحری حذف نشود. زیرا سحر، مهم ترين وعده غذايی روزه دار محسوب می شود و باید ویژگی های وعده ناهار را داشته باشد. این تصور که وعده غذایی شام میتواند جایگزین وعده سحر شود اشتباه است؛ زیرا فرد دچار افت قند خون در طول روز میشود و تمایل او را هنگام افطار به مصرف غذاهای شیرین و پرکالری افزایش می دهد.
بهتر است در سحر مواد غذایی حاوی کربوهيدرات های پيچيده نظير « نان های سبوس» دار استفاده شود. چراکه خاصيت سيرکنندگی بيشتری دارند و به حفظ قند خون در محدوده طبيعی و تأخير در ايجاد گرسنگی کمک می کند.
صرف افطار می بایست در اولین فرصت ممکن صورت گیرد تا تداخلی با زمان شام خوردن پیش نیاید. بهتر است میان وعده غذایی افطار با شام سه ربع تا 1ساعت فاصله باشد که این فاصله کوتاه باعث کاهش ولع خوردن می شود.
در شروع افطار بهتر است از آب ولرم، شیر گرم و یا چای کم رنگ همراه با عسل یا خرما استفاده شود. پس از آن مصرف غذا های سبک مانند نان و پنیر و گردو، خیار، گوجهفرنگی و یا انگور به عنوان یک وعده افطار سالم توصیه میشود.
در وعده شام از مصرف حجم زیاد غذا به عنوان شام خودداری شود چرا که اگر حجم غذا ی شام بیش از حد باشد، خواب را تحت تاًثیر قرار می دهد، مانع خوردن غذا در سحر شده و هم تکرار آن باعث سوء هاضمه و بروز بیماری های گوارشی می گردد و از طرفی حجم شام باید آنقدر کنترل شده باشد که جلو خوردن میوه جات را نگیرد.
با توجه به اینکه سبزی ها و میوه ها منابع مناسبی از فیبر بوده و این ماده می تواند آب را در درون خود نگه داشته و به تدریج آزاد کند، استفاده از سبزیجات و میوه ها در فاصله زمانی بین افطار تا سحر توصیه می شود.
گردآورندگان: الهام موسوی/ فاطمه مطهری
توصیه به بیماران دیابتی در استان یزد: (طنز)
شیرین و فرهاد ( دیابت ) طنز
شنیدم حضرت شیرین به فرهاد
گرفت از خوردن خربوزه ایراد
که قندت می رود بالا دوباره
نداری غیر قرص قند چاره
خودت را وقت خوردن کنترل کن
کمر بند هوس را سفت و شل کن
خدا نا کرده چشمت می شود کور
نه از نزدیک می بینی نه از دور
شنیدی با پری خانوم چه کردند
مچ پای چپش را ارّه کردند
صنوبر دختر مشتی غضنفر
چشاش که کوره گوشاشم شده کر
زری خانوم هووی حاجی طوبا
شده محروم از یک دست و یک پا
رقیه دختر آبجی سکینه
نمی تونه دیگه چیزی ببینه
ملک خانوم عیال آقا پرویز
می ره هر روز بیمارستان دیالیز
صدیقه مالک خونه قدیمی
که با من بود خیلی هم صمیمی
دو ساله تو بهش زهرا خوابیده
ننه جونش واسش یه گور خریده
همینطور ورّ و ور می گفت و می گفت
لباش اصلا نمی شد روی هم جفت
آقا فرهاد که خیلی خیره سر بود
ازین شیرین زبانی ها پکر بود
دوید پای برهنه توی حرفاش
می خواس کل کل کنه یه خورده باهاش
بهش گف : نازنین حرفات درسته
نمی دونم که کی اونا رو شسته
ولی آلودگی بسیار دارن
یه کم دوز و کلک در کار دارن
تمام خانوما را برشمردی
ولی اسمی از آقایون نبردی
ضوابط را مکن خرج روابط
دیابت بی دیابت بی دیابت
اگر از قافیه دورم ببخشید
نبود این گونه منظورم ببخشید
به این گفتن مرا وادار کردی
سماجت در سخن بسیار کردی
به من چه دختر مشدی غضنفر
صنوبر اسمشه یا سیب نوبر
چه کار دارم زری خانوم چه کرده
که جفت ِ پاشو دکتر قطع کرده
ملک خانوم ، رقیه ، یا زری جون
به من اصلا چه مربوطند ایشون
حبیب آقا که قندش رو هزاره
هنوز قر می بره اطوار میاره
منو می ترسونی از قند بالا
نمی میره فری جون حالا حالا
تازه چن وقته اصلا قن نخوردم
هنوز قبراق ِ قبراقم نمردم
دوتا کیک و هف هش کیلو شکولات !
واسه اینه تمام جنگ و دعوات ؟
بذا خوش بگذره این چند روزه
مکن در امتحان ما را رفوزه
منم فرهاد و شیرینی پرستم
تو دادی دست شیرین را به دستم
اگه اول لبم شیرین نمی شد
حال و احوال من همچین نمی شد
چرا فرهاد و دست کم می گیری
برای قند من ماتم می گیری
اگه کوهم بشه تو بیستون قن
خراب میشه به دست تیشه ی من
به گوش من رجز خوندن درس نیس
دل فرهادو سوزوندن درس نیس
آدم یا زنده می مونه یا می ره
مهم اینه ، که روباهه یا شیره